Czasami wystarczy zadać sobie kilka pytań, a nasze postrzeganie rzeczywistości zmieni się.
Bo to, jak ją postrzegamy, zależy od nas samych, naszego umysłu, a nie od tej rzeczywistości.
Jednym słowem: sami ja sobie tworzymy.
Dzieci również.

Nasze problemy, zapętlające, męczące, złe myśli.
Jak sobie z nimi poradzić?
Jak zmienić świat, który nas otacza, by czuć się szczęśliwym?
By nasze myśli były czyste i nie powodowały cierpienia?
I czy to świat trzeba zmienić, czy raczej….

Nie uda Ci się zmienić świata – to przykre, wiem….
Dobra wiadomość jest taka, że możesz za to zmienić siebie.
To jest to, na co realnie masz wpływ.
Masz wpływ na swoje myslenie. Na siebie.

Jak pisze Byron Katie: ” Praca pozwala nam zmienić projektor – umysł – a nie to, co jest projekcją. Przypomina to sytuację, gdy na soczewce rzutnika pojawi się jakiś paproch. Myślimy, że skaza jest na ekranie, próbujemy osunąć tę czy inną osobę, na której ta skaza się pojawia. Jednak próba zmiany projektowanych obrazów jest daremna. Kiedy uświadomimy sobie, gdzie jest ten „paproch”, możemy oczyścić obiektyw. To koniec cierpienia i początek wszechogarniającej miłości. „

Cztery pytania i ich odwrócenie, powodujące zmianę perspektywy, spojrzenie z innej strony.
Poszukiwanie konkretnych przykładów .

A wszystko to ukazane na przykładzie Tygryska i jego problemu: „Nikt mnie nie lubi”.

Jak często takie myśli chodzą po naszych głowach? Po głowach naszych dzieci?
Nikt mnie nie lubi.
Nikt nie chce się ze mną bawić.
Wszyscy myślą, że jestem głupia.
itd. itp.

O tym, co robić z takimi myślami, jak uczyć dzieci, by umiały sobie z nimi radzić, by nie odbierały im one radości, szczęścia, chęci do działania, jest właśnie ta mała i prosta książeczka.

I w owej prostocie tkwi jej siła.

> zdjęcia i zamieszczone cytaty pochodzą z książki Byron Katie i Hansa Wilhelma „Tygrysku, czy to prawda? Cztery pytania, dzieki którym znów sie uśmiechniesz.”